Incoterms – co powinieneś wiedzieć na ten temat?

Incoterms nazywane są również jako Międzynarodowe Reguły Handlu. Innymi słowy jest to zbiór reguł, które określają warunki sprzedaży. Incoterms stosowane są na całym świecie. Reguły te rozróżniają odpowiedzialność oraz koszty pomiędzy sprzedającego a kupującego. Międzynarodowe Reguły Handlu zostały opublikowane w 1936 roku i stanowią zbiór zasad definiujących, kto i za co jest odpowiedzialny podczas międzynarodowego handlu. Dzięki temu przedsiębiorcy na całym świecie nie muszą ustalać szczegółów transakcji, wystarczy bowiem, że zdecydują się na wybór odpowiedniej reguły.

Autorem Incoterms jest Międzynarodowa Izba Handlowa, największe na świecie zrzeszenie przedsiębiorstw pochodzących z ponad 1000 państw.

Terminologia i zasady stosowania reguł Incoterms

Formułując reguły szczególną uwagę poświęcono konsekwentnemu stosowaniu jednolitej terminologii we wszystkich regułach, by uniknąć niechcianego efektu używania różnych określeń do opisu tych samych znaczeń.

Podstawowe terminy to:

• Przewoźnik (Carrier) – strona, z którą zawarto umowę o przewóz;

• Formalności celne (Customs formalities) – wymagania dotyczące przepisów celnych, obejmujące również obowiązki związane z dokumentacją, bezpieczeństwem, informacją lub fizyczną kontrolą;

• Dostawa (Delivery) – wskazanie, gdzie przechodzi ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru ze sprzedającego na kupującego;

• Dokument dostawy (Delivery document) – dokument potwierdzający dokonanie dostawy; zazwyczaj jest nim dokument transportowy, który może również spełniać inne funkcje, np. jako element procedury zapłaty;

• Zapis lub procedura elektroniczna (Electronic record or procedure) – funkcjonalny odpowiednik analogicznego dokumentu papierowego;

• Opakowanie (Packaging) – spełniające wymagania umowy sprzedaży i dostosowane do środka transportu.

INCOTERMS 2020 to zbiór 11 zasad handlowych, podzielonych na dwa rodzaje:

• dla każdego rodzaju lub środka transportu,
• dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego.

Każda reguła oznaczona jest trzyliterowym skrótem (pierwsze litery ich nazw angielskich). Reguły sklasyfikowano w każdej grupie wg. warunków zwiększających się obowiązków i ryzyka sprzedającego (od EXW do DDP i od FAS do CIF). W każdej formule obowiązki sprzedającego i kupującego ujęto odpowiednio w dziesięciu punktach, wzajemnie współgrającymi. Obowiązki sprzedającego ponumerowano A1-A10, a kupującego B1-B10. W skrócie podstawowe obowiązki i podział ryzyka przedstawiają się następująco:

Reguły dla wszystkich środków i gałęzi transportu

• EXW ( Ex Works) – odbiór towaru przez kupującego. EXW nakłada niewielką odpowiedzialność na sprzedającego. Przy tej regule sprzedający jest zobowiązany jedynie udostępnić towar, zapakować go i przekazać do odbioru. Sprzedający musi pozostawić towar do dyspozycji kupującego w wyznaczonym miejscu (magazyn sprzedawcy, zakład produkcyjny itp.). Obowiązkiem kupującego jest przyjęcie ryzyka od tego miejsca oraz poniesienie wszelkich kosztów, w tym kosztów załadunku towaru na środek odprawy oraz odprawy celnej. Kwestia ubezpieczenia podlega negocjacji.

• FCA (Free Carrier) – towar przekazany kupującemu. Sprzedający zobowiązany jest do dostarczenia towaru przewoźnikowi lub spedytorowi, określonemu przez kupującego, w zakładzie sprzedającego (sprzedający również ma obowiązek załadować towar na środek transportu) oraz dokonać formalności związanych z odprawą celną w eksporcie. Kupujący zaś, zobowiązany jest do przyjęcia ryzyka oraz zawarcia umowy przewozu do wyznaczonego miejsca dostawy, a także musi poinformować sprzedającego jakim przewoźnikiem będzie transportowany towar, jaki jest termin załadunku oraz środek transportu. FCA może być używany w przypadku dowolnego środka transportu lub też w przypadku więcej niż jednego środka transportu.

• CPT ( Carriage Paid To) – towar przekazany przewoźnikowi kupującego. Sprzedający zobowiązany jest do dostarczenia towaru ( od tego miejsca ryzyko ponosi kupujący) oraz zawarcie umowy transportu do określonego miejsca dostawy i opłacenie jego kosztów. Jeśli w czasie transportu powstaną dodatkowe opłaty ( poza tymi, które wraz z frachtem poniósł sprzedający) ponosi je kupujący.

• CIP ( Carriage and Insurance Paid To) – ubezpieczony towar przekazany przewoźnikowi kupującego. W porównaniu do powyższej reguły, zakres obowiązków sprzedającego jest większy o zawarcie umowy ubezpieczenia i pokrycie jego kosztów, a także przekazanie kupującemu dowodu ubezpieczenia, aby w przypadku utraty bądź zniszczenia towaru mógł rościć zwrot lub częściowy zwrot środków od ubezpieczyciela.

• DAP ( Delivery At Place) – towar dostarczony na miejsce dostawy. Sprzedający zobowiązany jest do dostarczenia towaru i postawienia go do dyspozycji kupującego, na środku transportu, gotowego do wyładunku w wyznaczonym przez kupującego miejscu. Sam proces wyładunku oraz odprawa celna są w gestii kupującego.

• DPU ( Delivery At Place Unloaded) – towar dostarczony i wyładowany w miejscu dostawy. Jest to jedyna reguła, która wymaga wyładowania towaru w miejscu dostawy. Sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru i pozostawieniu go do dyspozycji kupującego, po wyładunku ze środka transportu, w określonym przez kupującego miejscu. Odprawa celna importowa należy do obowiązków kupującego.

• DDP ( Delivery Duty Paid) – towar dostarczony do miejsca dostawy, gotowy do wyładunku. Opłacona Odprawa celna w imporcie. Reguła ta oznacza, iż wszelkie czynności są w obowiązku sprzedającego (włącznie z kosztami odprawy celnej importowej). Kupujący w tej sytuacji ma obowiązek jedynie wyładować towar.

Reguły dla Transportu Morskiego i Wodnego Śródlądowego

• FAS ( Free Alongside Ship) – towar dostarczony wzdłuż burty statku. Zgodnie z tą reguła kupujący wybiera port docelowy, datę oraz statek transportujący. Odpowiedzialność sprzedającego jest w zakresie dostarczenia towaru do portu załadunku, wzdłuż burty statku. W gestii kupującego jest załadowanie towaru na statek i wszelkie późniejsze ryzyko oraz koszty.

• FOB ( Free on Board) – towar dostarczony na pokład statku. Ta reguła handlu jest jedną z najczęściej stosowanych, z tak zwanej Grupy F, wyróżnia ją to, że sprzedający ponosi koszty oraz odpowiedzialność wyłącznie do momentu przekazania towaru przewoźnikowi. W transporcie morskim, moment przekazania towaru przewoźnikowi uznaje się za dostarczenie towaru do portu załadunku. Reguła FOB jest bardzo zbliżona do FAS, natomiast w tym przypadku kosztem sprzedawcy jest również załadunek towaru.

• CFR ( Cost and Freight) – towar dostarczony na pokład statku. Reguła handlu CFR charakteryzuje się tym, że sprzedawca ponosi nie tylko koszt transportu, ale również i odprawy celnej. Po dostarczeniu towaru na statek dostawa jest uznana za zrealizowaną. Fracht odbywa się na koszt sprzedającego, natomiast ryzyko, odpowiedzialność oraz dodatkowe koszty ponosi kupujący.

• CIF ( Insurance and Freight) – ubezpieczony towar dostarczony na pokład statku. Oznacza to, iż sprzedawca organizuje i ponosi koszt za transport do portu, wskazanego wcześniej przez kupującego. Sprzedawca również zobowiązany jest do ubezpieczenia towaru i odprawienia go do eksportu. Ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego w chwili załadowania towaru na statek.

Podsumowanie

Znajomość Incoterms może ułatwić negocjacje handlowe, a także zawarcie korzystnej umowy. W Incoterms zawarte są regulacje, które określają podział kosztów, odpowiedzialności, obowiązków oraz także ryzyka zarówno osoby sprzedającej towar jak i osoby kupującej towar. Celem Incoterms jest uniknięcie niepewności wynikającej z różnej interpretacji warunków handlowych w różnych krajach, w tym problemów wynikających z odmienności obyczajów czy też różnic kulturowych. Dopuszczalne jest używanie wcześniejszych, niż ostatniej wersji Incoterms, natomiast zawsze należy wskazywać użytą edycję (nie wystarczy Incoterms, należy zawsze podawać Incoterms 2020 lub Incoterms 2010 itp.).

Reguły Handlu Incoterms nie stanowią pełnej umowy sprzedaży, są jedynie jej częścią. Prawidłowe stosowanie reguł musi wyglądać następująco:

„[Wybrana Reguła Incoterm] [Wyznaczony port, miejsce lub lokalizacja] Incoterms 2020”

Przykładowo: „CIF Melbourne Incoterms 2020” lub „DAP 16 Main Street, Miami, Floryda, Stany Zjednoczone Incoterms 2020”

Jeżeli natomiast w regułach Incoterms nie jest dokładnie zaznaczony rok, obowiązuje poniższe postanowienie:

• do 31 grudnia 2019 r. obowiązują reguły Incoterms® 2010.
• Od 1 stycznia 2020 r. obowiązują reguły Incoterms® 2020.

Jeżeli podano natomiast dokładny rok, np. Incoterms 1990, obowiązują podane reguły.

Karolina Kadłubek

Key Account Manager w firmie Globkurier.pl. Odpowiada za kontakt firmy z kluczowymi klientami. Koordynuje współpracę z przewoźnikami. Zarządza i wspiera swoim wieloletnim doświadczeniem Biuro Obsługi Klienta.

Wykorzystaj kod rabatowy i zaoszczędź na przesyłce​

Wpisując ten kod rabatowy otrzymasz 7% zniżki na przesyłki krajowe i międzynarodowe. Kod przeznaczony dla indywidualnych użytkowników naszej platformy. Dziel się wiedzą, rozwijaj i wysyłaj taniej z GlobKurier.pl